DSRA bij de Cane Corso
DSRA (Dental Skeletal Retinal Anomaly)
Al langere tijd komen er signalen binnen dat pups van ons ras een ziekte hebben met verschillende afwijkingen.
Eén daarvan is een afwijkend gebit.
Bij anderen wordt melding gedaan van een afwijkend zicht, weer anderen blijven achter in groei.
Al deze afwijkingen komen samen voor.
De tandafwijkingen komen het meeste voor, in diverse gradaties.\
Van alleen de verkleuring en glazigheid tot afgebroken tandelementen.
De meest passende benaming is odontogenesis imperfecta (de hele tand is afwijkend in aanleg).
De afwijkingen in tandglazuur en tandbeen zorgen voor ‘zwakke’ tanden die makkelijk afbreken. Verwijderen van tandresten moet door een specialist gebeuren, tandresten kunnen niet even met een tangetje verwijderd worden, soms is uitlepelen uit het kaakbot noodzakelijk.
Afwijkende botgroei, groeiachterstanden.
Er zijn enkele pups bekend die al van jongs af aan klein bleven en niet goed ontwikkelden.
Echter komen er ook honden voor die zich de eerste maanden normaal ontwikkelen en recht op de pootjes staan,
maar na een half jaar toch duidelijk korter op de poten staan, kromme polsen krijgen en geheel uit verhouding raken.
Er zijn echter ook die met een jaar een redelijk normale bouw en formaat hebben.
Hoe en waarom zich dit zo manifesteert is niet duidelijk, ook is nog niet bekend welke groeiafwijking dit dan is.
Pups lijken ook vaker botbreuken te hebben.
De blindheid
Eigenlijk altijd het eerst op te merken in het donker is ook een kenmerk. Het laat zich aanzien als PRA (progressieve retinale atrofie)
Het netvlies, de retina verslechtert steeds meer totdat de hond volledig blind is.
Het is geen pijnlijke oogziekte, maar het is ook niet te genezen of te remmen.
De pups hebben een groene weerschijn in hun ogen en bij een gewone foto met flits geven de ogen een koplamp effect.
Een juiste diagnose is te verkrijgen bij een oogspecialist, hiervoor wordt een druppel in de ogen gedaan, waarna in een verduisterde ruimte in het oog gekeken kan worden.
Andere symptomen
Doofheid komt ook regelmatig voor, bij enkelen is met een BAER test een officiële diagnose gesteld.
Alweer, de leeftijd en de mate waarop het zich manifesteert is wisselend. Verdere genoemde symptomen; afwijkend gedrag/tics, nierproblemen en onzindelijkheid die soms ook komt nadat de pup al maanden zindelijk is geweest, en zachte brosse nagels.
DSRA en de fokkerij
DSRA is een nare ziekte, de meeste dieren halen de 2 jaar niet. Sommige pups zijn zo aangetast dat ze al geëuthanaseerd worden op zeer jonge leeftijd, 8 weken wordt wel genoemd.
Behalve de levensduur is ook de levenskwaliteit in het geding; door het slechte gebit is kauwen soms pijnlijk, de blindheid maakt dat de hond onzeker kan worden, de skeletafwijkingen zorgen voor kromme poten en gezwollen gewrichten.
De doofheid zorgt dat de hond nog meer in een eigen wereldje komt te zitten.
Opereren -gebitselementen verwijderen- en pijnstillers helpen de hond een poosje, maar op een goed, of liever droevig moment moet er gekeken worden of er nog genoeg leuk is in het leventje van de jonge hond. Voor de eigenaren een zeer zware beslissing.
Fokkers wisten tot voor kort niet waar ze mee te maken hadden, de ziektebeelden zijn sterk wisselend, soms zelfs bij pups in hetzelfde nest.
De erfelijkheid was ook niet duidelijk, en omdat de ziekte zeldzaam is en fokkers die ermee geconfronteerd werden niet allemaal ermee naar buiten zijn gekomen bleef het onder de radar.
Zo kon het gebeuren dat fokkers, onbewust, en zéker onbedoeld ouderdieren gebruikten die drager bleken te zijn.
Fokkers viel voorheen dan ook niet te verwijten dat het voorkwam in hun kennel.
Gelukkig is er sinds kort een mogelijkheid om te testen op deze ziekte.
DSRA blijkt enkelvoudig recessief,
na onderzoek door internationale samenwerking van fokkers, eigenaren, specialisten, Universiteiten en het bedrijf Laboklin.
Dat houdt in dat er alleen zieke pups geboren kunnen worden, als beide ouders drager zijn van het gen.
Bronvermelding: Laboklin