Een aantal jaar geleden kreeg ik een paracord-bandje met wat keramische kralen in handen gedrukt. Had ze gekocht op een vlooienmarkt (de ironie!) en het 'werkte echt'. Ik kijk naar de kraaltjes en herken ze meteen. Hier heb ik honderden van in m’n aquarium-filter.
Een aantal jaar geleden kreeg ik een paracord-bandje met wat keramische kralen in handen gedrukt. Had ze gekocht op een vlooienmarkt (de ironie!) en het 'werkte echt'. Ik kijk naar de kraaltjes en herken ze meteen.
Hier heb ik honderden van in m’n aquarium-filter. Poreuze keramische buisjes hebben een groot oppervlak waar veel klein vuil zich in kan verzamelen. Vandaar dat ze heel goed water kunt filteren. Kost niets en ik koop ze per flinke zak. Maar hebben ze een anti-teekwerking?
Met het bandje om m’n pols loop ik naar het hoge gras in het bos waar Mahru wel eens veertig teken heeft gekregen.
In no time heb ik meerdere teken op beide armen. Ze lijken geen voorkeur te hebben voor de arm met of zonder tekenband. Sterker nog, ze lopen gewoon over de kraaltjes.
Thuis zoek ik naar onderzoek en niet geheel verrassend vind ik geen enkele. Wanneer ik het tekenbandje weg wil gooien zie ik dat een teek het bandje heeft gebruikt om mee naar huis te liften. Blijkbaar vindt hij de buisjes een prima verblijfplaats.
Vijf jaar later is er nog steeds geen enkel onderzoek bekend.
J.T. Lumeij, dierenarts, Universitair Hoofddocent, Faculteit der Diergeneeskunde Universiteit Utrecht heeft er wel wat over geschreven.
Een aantal citaten uit zijn artikel:
“Er wordt gesuggereerd dat de ‘trilling’ uit bepaalde micro-organismen wordt vastgelegd tijdens het bakken van klei in de aldus gevormde keramiek.
Voorts wordt gesuggereerd dat een halsband van dit materiaal effectief zou zijn tegen teken en vlooien.
𝗛𝗲𝘁 𝗶𝘀 𝗸𝗹𝗶𝗻𝗸𝗸𝗹𝗮𝗿𝗲 𝗼𝗻𝘇𝗶𝗻 𝗱𝗮𝘁 𝗯𝗮𝗰𝘁𝗲𝗿𝗶𝗲̈𝗻 𝗱𝗲 𝘁𝗲𝗺𝗽𝗲𝗿𝗮𝘁𝘂𝘂𝗿 𝘃𝗮𝗻 𝟭𝟬𝟬𝟬° 𝗖 𝘇𝗼𝘂𝗱𝗲𝗻 𝗼𝘃𝗲𝗿𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻 𝗱𝗶𝗲 𝘄𝗼𝗿𝗱𝘁 𝗴𝗲𝗵𝗮𝗻𝘁𝗲𝗲𝗿𝗱 𝗯𝗶𝗷 𝗵𝗲𝘁 𝗺𝗮𝗸𝗲𝗻 𝘃𝗮𝗻 𝗸𝗲𝗿𝗮𝗺𝗶𝗲𝗸. 𝗢𝗼𝗸 𝗱𝗮𝘁 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗯𝗮𝗰𝘁𝗲𝗿𝗶𝗲̈𝗻 𝘃𝗲𝗿𝗼𝗼𝗿𝘇𝗮𝗮𝗸𝘁𝗲 𝘁𝗿𝗶𝗹𝗹𝗶𝗻𝗴𝗲𝗻 𝘃𝗮𝘀𝘁𝗴𝗲𝗹𝗲𝗴𝗱 𝘇𝗼𝘂𝗱𝗲𝗻 𝘄𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝗸𝗲𝗿𝗮𝗺𝗶𝗲𝗸 𝗶𝘀 𝘇𝗼𝘁𝘁𝗲𝗸𝗹𝗮𝗽.”
Over typische kwakzalverij:
“Behalve dat het een aaneenschakeling is van onwaarschijnlijkheden en onwaarschijnlijke werkingsmechanismen wordt er geen bewijs van effectiviteit geleverd.
Er is losjes een verwijzing naar het fenomeen van het trillen van kwarts wat het geheel een wetenschappelijk tintje moet geven.
Er wordt gewezen op Japan als het land van oorsprong en er wordt gewaarschuwd tegen vervalsingen.
Er zijn op de website positieve verklaringen van gebruikers te vinden, maar geen wetenschappelijk bewijs voor effectiviteit.
Een typisch voorbeeld van propaganda voor een kwakzalversmiddel.”
“Het gebruik van kwalificaties bij kwakzalversmiddelen die losjes zijn ontleend aan belangrijke wetenschappelijke ontdekkingen kent een lange historie en is een telkens terugkerend fenomeen.
Vaak worden in de beschrijving van de middelen termen gebruikt die zelfs voor hoger opgeleiden niet altijd even makkelijk te doorgronden zijn.
Het gebruik van deze wetenschappelijke termen is veelal louter bedoeld om de consument te verwarren en te misleiden. Werkingsmechanismen die ogenschijnlijk plausibel zijn worden met grote creativiteit uit de mouw geschud zonder dat de werkzaamheid zelf met onafhankelijk uitgevoerd wetenschappelijk onderzoek wordt onderbouwd.
Vaak wordt ook gewaarschuwd tegen vervalsingen door de concurrentie.”
Zelf doen we geen uitspraken maar wanneer een Universitair Hoofddocent en specialist op dit gebied het volgende zegt: “Pure misleiding, kwakzalverij.
Er is geen enkel onderzoek met katten of honden waaruit de geclaimde werking zou blijken en ook het geclaimde mechanisme rammelt aan alle kanten.
De reclame bevat standaard misleidende teksten die in kwakzalversadvertenties telkens terugkeren.”
Dan is voor mij de keuze niet zo moeilijk.
Reactie plaatsen
Reacties